NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حدثنا محمد
بن الحسن
حدثنا موسى بن
إسماعيل حدثنا
أبو عوانة
حدثنا عمر بن
أبي سلمة بن
عبد الرحمن عن
أبيه أخبرني
أسامة بن زيد
قال كنت جالسا
عند النبي صلى
الله عليه
وسلم إذ جاء
علي والعباس
يستأذنان
فقالا يا
أسامة استأذن
لنا على رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فقلت يا رسول
الله علي
والعباس
يستأذنان
فقال أتدري ما
جاء بهما قلت
لا أدري فقال
النبي صلى الله
عليه وسلم
لكني أدري
فأذن لهما
فدخلا فقالا
يا رسول الله
جئناك نسألك
أي أهلك أحب إليك
قال فاطمة بنت
محمد فقالا ما
جئناك نسألك عن
أهلك قال أحب
أهلي إلي من
قد أنعم الله
عليه وأنعمت
عليه أسامة بن
زيد قالا ثم
من قال ثم علي
بن أبي طالب
قال العباس يا
رسول الله
جعلت عمك
آخرهم قال لأن
عليا قد سبقك
بالهجرة
قال هذا حديث
حسن صحيح
Usame b. Zeyd (r.a.)’den
rivâyete göre, şöyle demiştir:
Ben Nebi (s.a.v)’in
kapısı önünde oturmakta idim. Ali ve Abbâs izin istemek için geldiler ve ey
Usâme Nebi (s.a.v)’in yanına girmek için bize izin iste… Ben de:
“Ey Allah’ın Rasûlü! Ali
ve Abbâs yanına girmek için izin istiyorlar” dedim. Rasûlullah (s.a.v.):
“Neden geldiklerini
biliyor musun?” diye sordu. Ben de:
“Bilmiyorum” dedim.
“Ben biliyorum onlara
izin ver” buyurdu. İçeri girdiler;
“Ey Allah’ın Rasûlü!
Aile halkından hangisi sana daha sevimlidir? Sana sormaya geldik” dediler.
Rasûlullah (s.a.v.):
“Muhammed’in kızı
Fatıma” buyurdu. Ali ve Abbâs:
“Sana tüm akrabalar
arasından sana daha sevimli olan kimdir? diye sormaya gelmiştik” dediler.
“Ehlimden bana en
sevgili olanı; Allah’ın kendisine iyilikte bulunduğu, benim de kendisine
iyilikte bulunduğum Usâme b. Zeyd’tir” buyurdu. Ali ve Abbâs:
“Sonra kim?” dediler.
“Ali b. ebî Tâlib”
buyurdu. Bunun üzerine Abbâs:
“Ey Allah’ın Rasûlü! amcanı
sonuncuları yaptın” dedi. Rasûlullah (s.a.v.):
“Ali, hicrette seni
geçmiştir” buyurdu.
Tirmizî rivâyet
etmiştir.
Tirmizî: Bu hadis
hasen sahihtir.